رفتار کودکان و نوجوانان ایرانی این روزها در شبکه‌های اجتماعی چطور است و چقدر حقوق‌شان رعایت می‌شود؟ به چه میزان آنها در فضای مجازی و واقعی در معرض خشونت‌اند و وظیفه رسانه‌ها در این باره چیست؟ اینها همه سوالاتی است که کارشناسان رسانه و فعالان حقوق کودک در نشستی

جواد قناعت روز چهارشنبه در جلسه بررسی مشکلات خانواده‌های جان‌باختگان معدن طبس که در دفتر استاندار برگزار شد افزود: اکنون چهار نفر از مصدومان این حادثه در بیمارستان‌های بیرجند، مشهد و ۲ نفر در یزد بستری هستند. وی با بیان اینکه سه نفر از مصدومان دچار مرگ مغزی شدند

در این گزارش با خبرنگار، دو مهاجر، دانشجو و یک فیلمساز لبنانی صحبت شده است. آنها از فضای غم، یأس و دل‌شکستگی می‌گویند؛ از اینکه جمعی از شهروندان لبنانی در خیابان‌ها هستند، بی‌پناه و آواره‌اند. برخی که اقوامی خارج از لبنان دارند، مهمان ناخوانده شده‌اند، گروهی هم به شهرهای

تجربه ایران در ایران، رسانه‌های دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی به ابزارهای مهمی برای بیان مواضع و سیاست‌های کشور تبدیل شده‌اند. پرس‌تی‌وی و العالم ازجمله شبکه‌های خبری ایرانی هستند که با ارائه اخبار و تحلیل‌های مختلف، تلاش می‌کنند تصویر واقعی از سیاست‌ها و فرهنگ ایران ارائه دهند. این شبکه‌ها با

بهروز آذر ادامه داد: اصراری نداریم که بهترین هستیم و بهترین راه حل ها را می توانیم داشته باشیم ولی فکر می کنیم موثرترین راه حل ها آن است که مردم می گویند. وی تاکید کرد: اگر بتوانیم این راه حل را از طریق مردم پیدا کنیم، راه اجرای

اوایل سال ۷۷، معاون مطبوعاتی وقتِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفته بود که تعداد کل روزنامه‌ها و ‌مجله‌های در حال انتشار آن زمان از ۸۵۰ نشریه عبور کرده و تیراژ کل روزنامه‌ها نیز برای اولین بار در کشور پس از انقلاب از دو میلیون نسخه فراتر رفته بود.

در ابتدا می‌خواهم کمی کلی‌تر به قضیه نگاه کنیم. در حال حاضر بخواهیم یا نخواهیم سکه روزنامه‌نگاری در بسیاری از عرصه‌ها از ارزش افتاده و انتقادهایی به آن وارد است. همچنین بسیاری معتقدند دوران طلایی روزنامه‌نگاری در ایران سپری شده است. برخی برای این ادعا از دورانی پیش از

مسئولان شهرداری تهران می‌گویند، مهلت قانونی ساختمان مرکز آموزش انجمن جامعه‌شناسی برای بهره‌برداری از ملک خیابان اسدآبادی در منطقه ۶ شهرداری به پایان رسیده است، اما انجمن می‌گوید اخطارهای تخلیه در زمانی برای آنها صادر می‌شد که هنوز فرصت قانونی آنها به پایان نرسیده بود و تا امروز هم

هرچند برخی سال‌های انتظار برای خانه‌دارشدن را یک قرن می‌دانند و برخی هم معتقدند سال‌های انتظار برای رسیدن به خانه این‌قدرها هم طولانی نیست اما چرا راه خانه‌دارشدن این میزان طولانی شد؟ پیروز حناچی، شهردار سابق تهران، معتقد است: علت اینکه دست مردم به مسکن نمی‌رسد، افزایش خارج از