به گزارش شرق، هم‌زمانی این اتفاق با جنب و جوش دولت برای ساختن یک ورزشگاه آبرومند که از گزند انتقادات در امان باشد، باعث شده تا این بخش بررسی شود که با سه میلیارد و ۷۵۰ میلیون دلاری که صرف هزینه واردات چای شده و بخشی از آن گم و گور شده، چه تعداد ورزشگاه با چه امکاناتی، می‌شد ساخت؟ آبروریزی رخ‌داده امسال در جریان رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا و سوژه‌شدن ایران به عنوان یکی از کشورهای ثروتمند منطقه که حتی یک زمین چمن بین‌المللی ندارد، مسئولان را بر آن داشت تا هر طور شده یک ورزشگاه، در کلاس جهانی بسازند.
این روزنامه افزوده است: این روزها هم از گوشه و کنار شنیده می‌شود که مسئولان امر برای ساختن یک مجموعه ورزشی که شامل یک ورزشگاه فوتبال و سالن بزرگ چندمنظوره‌ای است، با چینی‌ها به توافق رسیده‌اند. آن‌طورکه در روزهای اخیر شایعه شده قرار است گنجایش این ورزشگاه جدید ۱۲۰ هزار نفری باشد. اگر همین پروژه مدنظر مسئولان باشد و روی اجرای آن پافشاری داشته باشند بعید است که چیزی بیش از ۱.۵ میلیارد دلار خرج روی دستشان بگذارد. تازه این رقم دست بالایی است که تصور شود لوکس‌ترین ورزشگاه ممکن با بهترین و ناب‌ترین امکانات در ایران ساخته شود. به این ترتیب، با رقمی که گم و گور شده می‌شود راحت دو ورزشگاه سوپرلوکس یا چندین ورزشگاه خوب با گنجایش کمتر ولی امکانات بهتر در اختیار داشت.
