طبق طرح مزبور، برنامه کوچاندن باید از طریق مصر به عنوان تنها مسیر تحقق یابد و قاهره باید مجبور به انجام این کار شود و در عین حال یک میلیون نفر از فلسطینیان غزه را بپذیرد، نیم میلیون فلسطینی نیز به ترکیه، ۲۵۰ هزار نفر به یمن و همین تعداد نیز به عراق خواهند رفت.
به زعم کارشناسان، این طرح بیش از آنکه فعلاً جنبه عملی داشته باشد، تلاشی از سوی طراحان و ایدهپردازان آن به منظور سنجش میزان واکنش کشورهای عربی و اسلامی و بهویژه خود فلسطینیان در مورد این اتفاق است.
به هر روی، منابع گازی کشفشده در اطراف نوار غزه اشتهای صهیونیستها را برای بازگشت به این منطقه بهشدت افزایش داده است، این در حالی است که شرایط در این منطقه با زمانی که آریل شارون نخستوزیر وقت تصمیم به خروج از این منطقه گرفت بهشدت متفاوت شده است.
به اعتقاد این کارشناسان، به طور حتم گروههای مقاومت اجازه حضور آزاد صهیونیستها را در این منطقه نخواهند داد، در حالی که آزاد گذاشتن دست غزه برای استخراج این منابع هم به معنای تقویت هرچه بیشتر آنها خواهد بود.
از دیدگاه این طراحان، اخراج فلسطینیان ساکن غزه هم میتواند راه را برای بازگشت بدون دردسر اسرائیلیها به این منطقه باز کند و هم طرح بزرگ صهیونیستهای افراطی برای راهحل یک دولت اسرائیلی را محقق سازد و هم چیزی به نام دولت فلسطینی را به طور کامل از بین ببرد.
با این حال، این فقط یک روی سکه است و روی دیگر آن مقاومت جانانهای است که مردم فلسطین سالهاست در مقابل این نوع طرحهای اسرائیلی و غربی از خود نشان داده و بعد از آغاز تهاجم به نوار غزه آن را به عینیت رساندهاند و ثابت کردهاند که تلآویو نه قادر است این معادله را حل کند و نه توانایی پاک کردن صورتمساله را خواهد داشت./اعتماد